Juni 2021
Door: Floor Maclaine Pont
Bedankt dat ik van jou de pen mocht ontvangen Martsje.
Hierbij mijn proza over drie paardentoppers, een kneus en een watje.
Mijn naam is Floor Maclaine Pont en samen met mijn vriend en onze dochters van 8 en 5 woon ik sinds een paar jaar weer in Heerenveen. Na een uitstapje buiten de provincie ben ik heel blij weer terug te zijn in de omgeving. De meiden hebben al aangegeven nóóit meer te willen verhuizen.
Na jaren zeuren, rondrennen met stokpaarden en opzadelen van de kat en hond mocht ik vanaf mijn zevende ein-de-lijk op paardrijles. De manege waar ik begon had alleen paarden dus het was even klimmen. En vanaf die eerste les heb ik geen twijfel meer gehad. Paardrijden zou ik altijd blijven doen. Tot een jaar of twee geleden maar dat komt straks.
Wij verhuisden naar Friesland en ik ging lessen bij manege Dekema. Rond mijn tiende kwam daar de pony Dawaj op stal. Hij bleek niet zo geschikt voor de manegelessen maar wat vond ik hem leuk! Tijdens een van de lessen hoorde mijn vader dat dit de laatste keer zou zijn dat ik op hem kon rijden omdat hij verkocht werd. Mijn vader voorzag (waarschijnlijk terecht) een groot drama en heeft hem diezelfde avond nog gekocht. De ponytijd die toen volgde was fantastisch!
Met allemaal vriendinnen uit de buurt op buitenrit. Samen reden we naar de ponylessen van de club. Ponykampen met uren durende (zo voelde het in elk geval wel) prachtige bosritten. En de eerste wedstrijden. Voor de wedstrijden huurde de club een vrachtwagen en ’s morgens vroeg hobbelden we allemaal naar de manege om vanaf daar als club naar de wedstrijd te gaan. Beregezellig! Dawaj was echt mijn superpony en we zijn Z2 dressuur geworden. Daarna heeft mijn zusje Maaike hem nog een tijdje gereden. Hij is 30 geworden.
Nadat Dawaj bij ons kwam volgden er al snel meer. Mijn zusje kreeg een pony, mijn vader wilde wel eens een veulentje en kocht een fokmerrie etc etc. Maaike wilde wat jaren later professioneel verder in de sport en via via kwamen er meer paarden. Omdat Maaike door de week op een springstal werkte was rijden en verzorging door de week voor mij. Mijn eerste paard heb ik zelf beleerd en met hem ben ik M2 dressuur geworden. Hij was alleen veel te sterk voor mij en ik heb hem toen verkocht. En voor wie denken; ‘jammer dan, volgende paard…’ Ik ben dus echt een mega watje op dat gebied en totaal niet zakelijk waar het paarden of andere dieren aangaat. Was dus best wel een dingetje.
Op de veiling in Tolbert heb ik rond die tijd de toen tweejarige merrie Volibria gekocht. Ook haar heb ik zelf beleerd en dit is echt mijn tweede topper. Op haar achtste waren we Z1 dressuur en Z springen. Daarna heeft zij een veulen gekregen: Izzibria. En Izzi is onze pechvogel. (naast topper 3 dus ook de kneus) Een gebroken rib, bijbehorend gedoe in rug en benen, en nog wat andere dingen. Na wat jaren aanprutsen kwam toen toch de twijfel over paarden. En ook steeds vaker het idee dat overstappen naar damsport best een optie zou kunnen worden… Ik probeer de vergaderingen van de club zoveel mogelijk bij te wonen, ’te paard’ zullen jullie mij hierdoor echter nog weinig hebben gezien.
Ondertussen heb ik Voli en Izzi bij een vriendin op stal staan: Linda Douma in Mildam. Linda is dierenfysiotherapeute en zij en een collega hebben Izzi echt weer fijn in haar lijf kunnen krijgen. Onder andere met lasertherapie. Sinds een paar weken (want druk met werk, gezin, sneeuw) zijn we dan ook weer leuk aan het opbouwen met rijden. En daar word ik best wel weer blij van! Onze oudste dochter heeft zelfs al een paar keer op haar gereden (zij lest nu twee jaar en wil steeds vaker mee naar de paarden, Jeej).
Ondanks dat de paarden voor mij echt hobbymatig zijn merk ik wel dat ik nu weer een doel wil nastreven. Een doel met oog op het heel houden van Izzi de Kneus. Leuke suggesties zoals instructie (mag ook iets anders zijn dan gericht op de wedstrijdsport) zijn dan ook van harte welkom!
Ik hoop snel tot ziens en voor de volgende ‘pen’ wil ik graag het jongste lid van de vereniging (redactie: dit is Keet Veenema!) uitnodigen, waarbij ik ook dacht aan het stellen van een vraag: Wat zou jij heel graag willen leren bij het ponyrijden?
Groeten,
Floor